»» ای عاشقان
خیلی وقت است که می نویسیم بدون این که قصدی داشته باشیم ویا هدفی را دنبال کرده باشیم ، اما یک چیز را در نظر داریم آنهم خداست ،می خواهم از این جاده سلامت بیرون نروم که اگر بیرون شدم گمراهی در انتظارم است این را خوب می دانم .عشق مقوله ایی است که استادان زبر دست ، عاشقان حرفه ایی ها ، شاعران ،نویسندگان ، واعظان، عارفان ،همه وهمه نرد عشق باختن چو نوبت ما شد گفتند که حرام است عشق ورزی نکنید که خطاست ، گفتیم چرا؟ گفتند که از خط خدا جدا شده ایی ، هرچه تلاش کردم تا به این خط برسم نشد ، نمی دانم چرا؟ این را خوب می دانم که هنوز خدایم را بدرستی نشاخته ام اگر خدایم را شناخته بودم احتیاج به عشق دیگری نداشتم تا این بلا ها به سرم آید ، من عاشق شدم اما در عشق ورزی کوتاهی کردم ، نتوانستم آنگونه که محبوب می خواهد در خدمت او باشم ، توانم این بود ، بضاعتم اندک بود ، فکرم کوتاه و خدایم در دور دست ها تا خدا را پیدا کنم وقت زیادی از دست دادم زمانی که خدا را پیدا کردم دیگر به هیچ احتیاج نبود ، خدا مرا برد به همان جایی که از خیلی وقت ها پیش دلم می خواست آنجا باشم دیدم خدایی را که می گفتند هستند دیدمش در دل کوه ها در میان دشت ها ، در وسط رودخانه ها ، در میان دریا ها ،هر جا که شما بیندیشی دیدمش وقتی او را دیدم دیگر نیاز به عشق تنی در من از بین رفت، شدم شیفته همانی که باید باشم دست برداشتم ، قلم را به میان نهادم ، استوار رها شدم تا خسی در میقاتش باشم که به ناگه رهم ندادند ، پرسیدم که چرا رهم نمی دهید گفتند خالص نشده ایی ماندم چه کنم که از غیب ندایی دادند که هنوز وقت داری برگرد تا بهتر باز آیی اکنون در مانده ام نمی دانم چه کنم که هیچ عشقی را برایم معنایی نیست جز او ،او هم مرا نمی پذیرد، چه کنیم کاش مرا هم می پذیرفت تا از غم وغصه های این دنیا راحت می شدم کاش! .موفق وجاری باشید
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » اسداله پورهاشمی ( جمعه 84/8/13 :: ساعت 11:40 صبح )
»» لیست کل یادداشت های این وبلاگ
ورق پاره هاغدیرباورباورباوردوباره بر گردیمرسید فصل بهارنظری سوی خداایستاده[عناوین آرشیوشده]
