خیلی وقت است که منتظر این بودم که در باره دوستی سخنی بگویم وحرفی پر از غلط ونادرست را تقدیم شما دوستان خوبم نمایم، امروز این فرصت پیش آمده است ، دوستی نوشته است که چرا خسته ایی ، وقتی آسمان زندگی آبی نیست ، وقتی ناملایمات بیش از اندازه توان وتحمل شماست چه می کنید آیا خسته نمی شوید ، رانده نمی شوید بازهم ادامه می دهید با یک امید واهی یا تلاش می کنید که یک راه بهتر پیدا کنید ، خودتان را از این همه نامردمی که شاهدش هستید ، نجات دهید  وقتی کمی دقت می کنی می بینی جایی که حقوقی ضایع نشده باشد نیست عشقی که با بال پروانه ها شروع شده ، با زبان تهمت ها بهم خورده نیست .پرده ادب وحیا دریده شده دیگر انتظار محبت خیلی بی رنگ شده شما بودید چه می کردید باز هم می گفتید ادامه بدهیم این راه پر از سنگلاخ را یا با خودتان خلوت می کردید ، نتیجه کار را مورد ارزیابی قرار می دادید.وقتی عاشق میشویم لازم است که از مشکلات عشق با خبر باشیم بدانیم که چقدر مشکلات در پس این پرده نهفته است ،عشق مقوله ایی فدوست داشتن مقوله ایی دیگر ،زندگی کردن حساب وکتابی دیگر است ،حال خود دانید ، فکر می کنم که ما در خطا هستیم ،زیرا اگر در خطا نباشیم حتما اشتباه می کنیم، زیرا عشق این نیست که ما داریم عشق یعنی رها شدن هر کسی در عشق رها شده است دستان خود را به علامت پیروزی بالا ببرد .می دانم  مدرسه عشق هزاران کلاس دارد که اگر بخواهی تمام کلاس ها ودوره ها را طی کنی عمری می روی تازه اندر خم یک کوچه خواهی ماند، کوچه ایی که بن بست است ، راه فرار ندارد ، مگر میشود عاشق کسی بود یا کسی را دوست داشت ان وقت رهایش نمود چه کسی این را تعریف نموده است ، عاشق شویم اگر نتوانستیم راهمان را ادامه بدهیم ، دست برداریم به دنبال عشقی دیگر باشیم ، این غلط است خدایی نیست بنده ایی هم نیست ، اجتماع هم این را نمی پذیرد

من نمی دانم چطوری میشود که ما عاشق میشویم ، ابراز عشق می کنیم وقتی مشکل پیش می آید خیلی سریع از میدان بیرون می رویم چطور ؟نمی دانم ، انسان عشق روی زمینش هم مانند عشق به خدایش لازم است پایدار باشد نه آنی؛ لحظه ایی، که به این ها نمی شود عشق گفت .وقتی این گونه است پس آسمان زندگی نمی تواند آبی باشد ، وقتی آسمان زندگی آبی نیست چطور انتظار دارید من خسته نباشم چطور موفق باشید وجاری