سلام دوباره ممنون از حضورتون در وبلاگم ...ولي حرفهاتون ثقيل و سنگين بود بايد چندين بار بخونمش البته چنين نظري در موردتون ندارم اتفاقا ديدگاهتون رو خيلي دوست دارم ..اگر همه ما به عشق از ديدگاه شما نگاه كنيم مطمئنا شكست ها كمتر مي شه ...باهاتون موافقم عشق يك طرفه پوچه و هركسي نقش خاصي در زندگي داره ...موفق باشيد لينكتون رو هم مي ذارم

سلام مهربون

چه مطلب زيبا و به جايي نوشتي

من كه لذت بردم

اي كاش همه عاشق واقعي باشيم و اونم عشق به خدا

كاش مي شد اشك را تهديد كرد

فرصت لبخند را تمديد كرد

كاش مي شد در ميان لحظه ها

لحظه ديدار را نزديك كرد

منم آپم و منتظر حضور سبزت

سلام آقاي پورهاشمي بنده براتون ايميل هم زدم ولي جواب نداديد حالا...قلمتون خيلي خوبه ..منم كارون رو خيلي دوست دارم يعني تا عيد امسال نديده بودم امسال كنا كارون قدم زدم دا يه آرامش خاصي به انسان مي ده خوش به حالتون كه كارون رو داريد ...در مورد متنتون مسئله همين جاست كه ما هميشه همه چيز رو مي خواهيم انحصاري در اختيار داشته باشيم عشق هم همين طور دوست داريم معشوقمون كلا براي ما باشه با كسي حرف نزنه بر خلاف ميل ما كاري نكنه و و و ....و اينا نتيجه اينه كه عشق رو خوب نشناختيم و اينكه عشق به خدا تو قلبمون ريشه نداره ...موفق باشيد